Larogehi eta bi urte

gorputz honetan nabari

ditudan arren nahi nuke

askatasunean ari,

eta joan zen astean

gure etxeko bilobari

eskatu nion mobil bat

ekar zezala opari.

Neure gelara sartu naiz

agur esan munduari,

ta  ohe gainean utzi

ditut arropa ugari (BIS)

ta argazki bat atera

diot neure buruari.

Nabaritzen da azala

nola aldatu zaidan aldez

nola daukadan bularra

tinkotasunaren galdez

aluan ez dut ilerik

besapeetan bi trabes

ta izterretan barizek

humel hartzen dute babes.

Neure muga bat hautsi dut,

erretratu hau eginez

ta gorputzari begira

liluratua nahiz zinez; (BIS)

niretzat ederra bada

 besteentzat zergatik ez.

Orain zalantzan jarri naiz

mobila eskuan dudala,

bidali edo ez bidali

lotu ala ez uhala.

Tira erakuts dezadan

ez bait da izan makala

nahiz ta gure familian

sortuko den arrakala.

Noz e noz hil egingo naiz,

noski tokatzen da hala

ta ez dut nahi esan dezaten

nintzela andre legala, (BIS)

baizik oroitu nazaten

amona ausart bezala.